#ReadersGarden เล่มที่ 12
ในรายการ BTS In The Soop ศิลปินนักอ่านอย่างคิมนัมจุน หัวหน้าวง BTS กำลังอ่านหนังสืออัลมอนด์ (Almond) ของซนวอนพยองในวันพักผ่อนสบายๆ จากนั้นมินยุนกิ แรปเปอร์นักอ่านอีกคนก็เข้ามาขอดูหนังสือแล้วบอกว่า ‘น่าสนใจ’ จนหยิบไปอ่านด้วย
#นัมจุนอ่าน #ยุนกิอ่าน อาร์มี่หนอนหนังสืออย่างซิสก็ขออ่านด้วยสิคะ 💜 หนังสือที่หนุ่มๆ บังทันแนะนำไม่เคยทำให้ผิดหวังจริงๆ อัลมอนด์เล่มนี้ก็เช่นกันค่ะ
เรื่องย่ออัลมอนด์
ด.ช.ซอนยุนแจถูกเพื่อนๆ กลั่นแกล้งเสมอเพราะเขาแตกต่างจากคนอื่น เขาไม่เคยยิ้ม ไม่เคยโกรธ ไม่เคยเศร้า ไม่เคยมีความสุข เขาไม่เคยแสดงความรู้สึกใดๆ เลย นั่นเพราะเขาเกิดมาพร้อมกับอาการ ‘อเล็กซิไธเมีย’ ที่ไม่สามารถแสดงความรู้สึกได้
ถึงจะโดนกลั้นแกล้งจากคนภายนอก แต่เขาก็เติบโตมาในครอบครัวที่เต็มไปด้วยความรักจากแม่และยาย พวกท่านคอยกอดและบอกรักซอนยุนแจทุกวัน แม้ว่าเขาจะรับรู้ความรู้สึกไม่ได้ก็ตาม
หากแต่ความสุขอยู่ได้ไม่นาน เมื่อค่ำคืนหนึ่งเกิดโศกนาฏกรรมที่พรากชีวิตของแม่และยายไป ซอนยุนแจเหลือตัวคนเดียว แต่แทนที่เขาจะได้รับความเห็นใจ เขากลับถูกกลั้นแกล้งหนักกว่าเดิมเพราะไม่มีผู้ปกครองคอยดูแลแล้ว ชีวิตของซอนยุนแจจะเป็นอย่างไรต่อไป
เมล็ดอัลมอนด์ในหัว ต้นกำเนิดความรู้สึก
ทำไมเรื่องนี้ถึงชื่อว่า ‘อัลมอนด์’ ? นั่นเพราะเราทุกคนต่างมีอัลมอนด์อยู่ในหัวคนละสองเมล็ด ชื่อของมันคือ ‘สมองส่วนอะมิกดาลา’ (Amygdala) ซึ่งรูปร่างคล้ายเมล็ดอัลมอนด์จริงๆ ค่ะ สมองส่วนนี้ทำหน้าที่เกี่ยวกับการรับรู้ความรู้สึกโดยเฉพาะความกลัวและความเครียด
หากแต่อัลมอนด์ของซอนยุนแจนั่นมีขนาดเล็กผิดปกติ ทำให้เขาไม่สามารถรับรู้ความรู้สึกใดๆ ได้
ซิสเคยคิดว่าถ้าเราไม่มีความรู้สึกแง่ลบเลยคงจะดี ไม่รู้จักกลัว ไม่เคยเครียด ไม่มีความเศร้า หากแต่ซอนยุนแจทำให้เราเห็นว่าทุกความรู้สึกที่เข้ามามีความหมายต่อชีวิต
✦ ถ้าเราไม่กลัวเลย เราคงจะข้ามถนนโดยไม่มองรถ
✦ ถ้าเราไม่เครียดเลย เราคงจะไม่พัฒนาตัวเอง
✦ ถ้าเราไม่เศร้าเลย เราคงไม่รู้ว่าช่วงเวลาแห่งความสุขมีค่ามากแค่ไหน
หยุดสังคมบูลลี่ หยุดวงจรความเจ็บปวด
วรรณกรรมเล่มบางนี้ตอกย้ำถึงสังคมการบูลลี่ในโรงเรียนที่น่าหดหู่ใจ เด็กที่คึกคะนองต้องการแสดงอำนาจเหนือกว่าโดยการรังแกผู้ที่อ่อนแอหรือแตกต่างจากคนอื่น ส่วนคนที่เหลือเป็นผู้มองดูเฉยๆ ปล่อยให้การกระทำผิดดำเนินไปเพราะไม่ใช่เรื่องของเรา
แม้ว่าซอนยุนแจจะไม่รู้สึกอะไรเวลาโดนกลั้นแกล้ง แต่คนอ่านอย่างเราหดหู่ใจแทนมาก ไม่เพียงแต่เศร้าใจที่เขาถูกเพื่อนบูลลี่ แต่ยังถูกผู้ใหญ่หมางเมิน
หนังสือยังเล่าในมุมของผู้กระทำหรือคนที่บูลลี่ด้วยว่าทำไมเขาถึงกลายเป็นคนร้ายกาจแบบนี้ เขาถูกเลี้ยงดูมาอย่างไร เมื่อรู้เบื้องหลังก็อดเห็นใจไม่ได้ อย่างไรก็ตามการที่เราเจอเรื่องโชคร้ายมา เลยส่งต่อความเลวร้ายให้คนอื่นไม่ใช่เรื่องถูกต้อง มีแต่จะเพิ่มห่วงโซ่ความเจ็บปวดไม่มีที่สิ้นสุด
Spread love, not pain.
เผยแพร่ความรัก ไม่ใช่ความเจ็บปวด
สิ่งที่จะหยุดวงจรความเจ็บปวดคือ เผยแพร่ความรักและความเห็นอกเห็นใจ แม้ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องอาศัยความกล้าหาญ ลองเริ่มต้นจากเปิดใจ ยิ้มทักทายให้กันและรับฟังเรื่องราวของคนอื่น
ซื้อหนังสือ: นายอินทร์, SE-ED, Kinokuniya
สุดท้ายนี้คุณซนวอนพยอง ผู้เขียนแต่งเรื่องนี้โดยถามตัวเองว่า หากลูกของเธอเกิดมาโชคร้าย มีความผิดปกติหรือกลายเป็นคนหลงผิดขึ้นมา เธอยังจะรักเขาอย่างไร้เงื่อนไขและช่วยเหลือเขาจนถึงที่สุดไหม? จึงเกิดเป็นเรื่องราวอัลมอนด์ที่ต้องการส่งต่อข้อความให้ทุกคนมองชีวิตคนอื่นในหลากหลายแง่มุมมากขึ้น ไม่ด่วนตัดสินใคร เผื่อแผ่ความรักและความเมตตาให้กับคนรอบข้างค่ะ
